هرجا هستی به آسمان نگاه کن

بگذار دلخوشیم این باشد که آسمانمان یکیست...

هیمشه نگاهت به آسمان باشد

  تا دلت از رفتار زمینی ها نشکند...

سخته بگی سخته و کسی نباشه بگه:

                                                چرا؟

                                                   چته؟

                                                       چی سخته؟

                                                            نترس من هستم!

سخته سختیهاتو تنهایی به دوش بکشی.....

سخته وقتی می دونی سختیا با بودن یکی دیگه، دیگه سختی نیست و اون نیست.

 

                   به مستی نیازم نیست

                             چای هم مستم می کند؛

                                          اگر میزبان تو باشی!!!

قهوه چند تا خاصیت داره:

1. رقیق مثل قلبت
2. سنگین مثل حرفات
3. خوشرنگ مثل چشمات
4. تلخ مثل دوریت
   

مهمانی

کبریای توبه را بشکن، پشیمانی بس است

از جواهرخانه خال، نگهبانی بس است

خلق سنگند و من آینه با خود میبرم

بشکنیدم دوستان! دشنام پنهانی بس است

یوسف از تعبیر خواب مصریان دلسرد شد

هفتصد سال است می بارد، فراوانی بس است

نسل پشت نسل تنها امتحان پس می دهیم

دیگر انسانی نخواهد بود، قربانی بس است

بر سر خوان تو تنها کفر نعمت می کنیم

سفره ات را جمع کن ای عشق؛

مهمانی بس است!!!

...........................................................................................................

عمـو زنجیـر بــــــاف          عنکبوت بی انصاف        هر کی که با تو بـد شد      براش یه پاپـوش نــبــاف

که روش یه کاسه آش ِ روغن بـره باشه     وجـب وجـب جنازه       تو کوچه فرش مــا شه

 نیمه ی شب     سه تا زن     تو کوچه راه میفتن       جنازه های غریبه ها می خزند

چادرهای سیاه شون   قرمزی لباشون      آره آدمو می ترسونه        رقصهای سایه هاشون

 خبر میارن برات      قربونی اند پیش پات    رو تخت تو می خوابن     لابد خـون می خورن از لبات

کی گفته دنـیـا روی دسـت های تـو می گـرده؟          هر کی تنش سیاهه واست باشه یه بـرده

با مهره های خسته ، لـنگ و کـَج و شلخته        آخر ِ بازی رو شه تاس ِ سیاه ِ تخته

 عقب می مونی از ما        شکل ما نیستی اصلا ً     بـد میاری خیلی بـد     می بـازی مطـمئـنا ً

عمو زنجیـر بـــاف     زنجیرها رو بافتی     لقمه های حرومو       تو سفره ات انداختی

 از ما که بد نـدیـدی     خـط و نـشـون کـشیـدی       مگه نـگفـتی دیشب     تو خواب ِ خـدا رو دیـدی؟

میگم خـدا تو خـواب نــازه     یه روزی بی اجـازه      میدم یه بنـّای خوب      واسم خـدا بسـازه

یه لات بی سر وپا      با قـلب و چـشم سیاه     یه کسی که بـتونه     کارتو خوب بــسازه

عمو زنجیر پـَر     یه روزی از پشت در       گورشو گم می کنه        یواشکی بی خبر

 دور میشه از نگاه مون     شـاد میشه باز دل هامون    می رسه اون روزی که   سایـه میشه برامون

عـمو زنجیــر بــاف      عنکبـوت بــی انصــاف    هـر کـی با تو بـد شد      بـراش یه پـاپـوش نـبــاف